Ga tegenover elkaar staan, observeer goed, draai je dan om en verander één ding aan je uiterlijk. Draai weer terug en wijs bij elkaar aan wat er is veranderd. Veel mensen kennen dit spelletje wel en de meeste van ons hebben het ook weleens gespeeld.

Tien dingen

De variant die ik in de WakkerschudworkshopXL workshops voor grote groepen weleens gebruik, gaat verder. Draai je nu nog een keer om en verander tien dingen aan je uiterlijk en wijs die bij elkaar aan. Ook hier gaan mensen mee aan de slag, maar je snapt dat dat op een heel andere manier gaat.
Het gaat me bij deze opdracht niet om de uitkomst, maar vooral over het proces. Want wat gebeurt er als ik mensen uitdaag om in één keer tien dingen te veranderen? Meestal gaat er een golf van verontwaardiging door de zaal. “TIEN DINGEN? Dat kan helemaal niet.”

Confrontatie

En als ik mensen na het spel confronteer met de reactie, herkent iedereen wat er is gebeurd: Eén ding veranderen, dat kan iedereen nog wel, maar in één keer tien dingen veranderen, daar schrikken we van. Maar er is nog meer. Want terwijl ik dit sta te vertellen, is iedereen met hetzelfde bezig: alles weer maken zoals we gewend zijn; Ze zetten hun bril weer op, doen een riem om, draaien hun jasje weer goed etc.

Coronatijden

We leven in onrustige tijden en moeten in korte tijd omgaan met een nieuwe werkelijkheid. En alles in die nieuwe werkelijkheid is anders. De hele dag binnen zitten, geen moment meer alleen zijn, je kinderen les geven, proberen om online te werken en uit alle macht proberen om niet ziek te worden.
Dat zijn veel meer dan tien dingen en dat zijn teveel veranderingen ineens. Het is logisch dat we daar moeite mee hebben. Dat kost ons aanpassing en vooral tijd om met de nieuwe werkelijkheid om te gaan.

Geef jezelf tijd

Ik denk dat het goed om jezelf die tijd ook te geven. We gaan er inmiddels vanuit dat we zeker tot juni in deze situtatie zitten en dat biedt enorm veel kansen. Want wie weet ontdekken we wel allerlei manieren om efficiënter te werken, leren we onze gezinsleden beter kennen, ontekken we mooie boeken en mooie films en gaan we serieus nadenken of al die vergaderingen wel zo zinvol zijn.
Maar als we in de nieuwe situatie alleen maar zien hoe moeilijk het is en niet inzien dat we in het begin van de nieuwe werkelijkheid misschien een tikkie minder productief zijn, gaan we zodra het kan weer in ons gewone doen en hebben we er niks van geleerd.
En dat zou zonde zijn.

De werkvorm leerde ik overigens van Frans Bos (Takkenwerk.nu)