Over een goede elevator pitch maken bestaan veel meningen. En niet altijd positief. Er zijn mensen die principieel geen pitch willen houden. ‘Mijn boodschap is meer waard dan 60 seconden. Ik doe er niet aan mee.’ Anderen willen geen pitch houden omdat ze geen gladde verkoper willen zijn en bang zijn dat te worden als ze in de ‘pitch-stand’ gaan staan. En weer anderen zijn gewoon bang om iets verkeerds te zeggen en doen er dan maar helemaal niet aan mee.

Elevator Pitch

Eerst iets over de naam. Het woord pitchen is feitelijk een verkorting van de term Elevator Pitch. De gedachte achter de elevator pitch is de volgende: Je stapt in een lift (elevator) en ontmoet daar iemand. Je hebt precies drie verdiepingen om antwoord te geven op de vraag: ‘Wat doe jij in het dagelijks leven?’ Het is dan praktisch om in een paar zinnen iets te kunnen vertellen dat ook hout snijdt en niet te verzanden in teksten als: ‘Ik doe iets met IT, of zo.’ Of iets te stamelen als: ‘Euh, ik houd me bezig met de… euh… aansturing van een team van specialisten die … euh… bezig zijn met de implementatie van een nieuwe werkwijze in de …euh… ondersteundende diensten van de organi (ping!) satie. Daaag, prettige dag verder.’

In een pitch vertel je dus in het kort wat je doet.

Of toch niet?

Want is wat je dóet wel zo interessant?

Of is het veel interessanter om te vertellen wat je voor de ander kan betekenen?

Of wordt je dan juist de snelle verkoper die je niet wil zijn.

Split second

Het blijft een lastig dilemma of je in zo’n kort gesprek in de verkoopstand moet staan of in de informatiestand. En het wordt alleen maar lastiger als je het idee hebt dat je iets te bieden waarvan je weet dat de ander het goed kan gebruiken. Want dan is de inzet ineens een stuk hoger.

Daarom is het misschien wel prettig om helemaal niet na te denken over de vraag hoe je moet pitchen. Misschien is er wel een veel groter belang. Want in zo’n kort gesprekje is er maar één ding echt belangrijk: Heeft de ander het gevoel met iemand te praten die authentiek is? Is er reden om na dit gesprek nog een keer met hem of haar af te spreken? En is er een ‘klik’ tussen twee mensen? Kortom: is er verbinding tussen de gesprekspartners?

En dat wordt in een split second beslist.

Improvisatie

In improvisatietheater draait alles om het moment. Wie heeft leren improviseren, heeft geleerd om vliegensvlug beslissingen te nemen, die even snel weer te evalueren en vervolgens weer een nieuwe beslissing te nemen. En, en dat is heel belangrijk, dat mechanisme als comfortabel en leuk te ervaren. Improviseren doe je vooral omdat het leuk is om op die manier te werken, theater te maken of samen te werken. Het is genieten van het moment dat er nog niks vast staat omdat alles in zich een belofte heeft om uit te groeien tot iets moois. Improvisatie-acteurs maken zich geen zorgen om de onbekende toekomst, maar genieten juist van het onbekende omdat dat ze de gelegenheid geeft om de situatie te creëren die ze het liefst hebben.

Goed pitchen is vooral goed improviseren. Je comfortabel voelen in het moment en vrijuit praten, met de ander in verbinding gaan en reageren. Met uiteraard een inhoudelijke boodschap als basis, maar niet als standaard opgezegd zinnetje. Want in standaard mensen zijn we niet geïnteresseerd.

Daar zijn er namelijk al genoeg van.