Mismatch

We zaten in een kleine spreekkamer. Twee mannen van een bedrijf in zakelijke dienstverlening en ik. Het gesprek was tot stand gekomen door een persoonlijke verbinding, een van de twee gesprekspartners ken ik uit een privé-netwerk, maar het telefoongesprek met de uitnodiging was voor mij al verwarrend. Eerlijk gezegd begreep ik niet zo goed wat precies de vraag was en hoe ik daar vanuit mijn deskundigheid een antwoord op kon geven. Maar een gesprek op locatie met mijn kennis en zijn collega zou vast helderheid brengen, zo dacht ik.

Prijs

Na anderhalf uur stond ik buiten en in mijn hoofd zat op dat moment maar één ding: de prijs. We waren het gesprek geëindigd met het bespreken van de tarieven en daar bleek een forse mismatch te zijn. In het hoofd van de klant zat een bedrag dat een kwart was van het bedrag dat ik in mijn hoofd had en daar was de klant wel van geschrokken. Ik worstelde ermee. Had ik niet te hoog ingezet? Was het wel reëel wat ik vroeg? Had ik mijn hand overspeeld?

Te weinig tijd

Maar het bedrag was niet het enige dat me dwars bleek te zitten. In de avond die volgde bleef er een onbehaaglijk gevoel knagen. De klant had maar weinig tijd ingeruimd voor de sessies. In twee sessies van 2,5 tot 3 uur een team van 10 adviseurs een persoonlijke stap laten zetten leek me veel gevraagd. Ik betwijfelde of ik me daaraan wilde committeren.

En dan was er nog een inhoudelijk probleem. De klant had zelf ooit een traject gedaan en hij was erg enthousiast geweest over de methode. Ik ken de methode alleen van naam dus erover meepraten kon ik niet. Maar toch kwam dat steeds weer terug en alle ideeën die ik in dit voorgesprek naar voren bracht, werden door de klant vertaald naar die ene methode. Met daarbij steeds de opmerking ‘Maar ik zit niet vast aan die methode hoor…’

Improviseren

Improviseren is soms risico nemen en de eerste stap zetten zonder exact de volgende stap te weten. Dat is een manier van werken die me in de afgelopen jaren ver heeft gebracht en die steeds meer bij me is gaan passen. Ik ben soms een bluffer en dol op risico. In de vijftien jaar dat ik dit werk doe, heb ik geleerd om mezelf in heel veel situaties overeind te houden en ik vertrouw erg op mijn ervaring en deskundigheid. En de Pippi Langkous uitspraak: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.” past goed bij me.

Mismatch

Er zijn opdrachten geweest die onverwacht superleuk bleken en ook weleens opdrachten die uiteindelijk tegenvielen. Omdat het toch niet goed was afgestemd, de verwachtingen niet aansloten of er geen match was tussen vraag en aanbod. Steeds als ik na afloop met een gemengd gevoel op een opdracht terugkeek, realiseerde ik me dat er vanaf het begin een onbehaaglijk gevoel was geweest over de opdracht. En heel vaak had ik die stem wel gehoord, maar er niet naar geluisterd.

Beslissing

De ochtend na het gesprek heb ik, nog voor het ontbijt, de klant gemaild en aangegeven dat ik de opdracht niet ging aannemen. Teveel mismatch, verwachtingen die uiteenlopen en het gevoel niet op één lijn te zitten. Het werk kan ik er goed bij hebben, maar toch voelt dit als de juiste keuze.
Want improviseren is risico nemen en daarbij je gevoel niet vergeten. Juist niet.

In de training Meer improvisatie in je organisatie leer je hoe je als team risico kan nemen en tegelijkertijd je gevoel volgen.